‘’Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?’’ | blog yazmaya ara veriyorum

29 Ağustos 2016 tarihinde ‘’Blog Maceram’’ isimli bir yazıyla beraber blog yazmaya başlamıştım. Bir nevi bir dönüştü bu. Çünkü daha önce da başarısızlıkla sonuçlanan bir blog yazma maceram vardı. Çok da emin olmayan adımlarla yeni bir yola daha çıktım Ağustos’un 29’unda. Neredeyse bir yıl oldu. O ilk günden bu güne kadar her hafta pazartesi günleri sizleri bir yazıyla karşıladım. Çoğu zaman yazamadım, bazen aksine çok fazla yazdım. Ama hep her hafta pazartesi öğleden sonra yeni bir yazı bloğumda yerini aldı. Bugüne kadar. Çünkü bundan sonra bloğumu açtığınızda yeni bir yazı görmeniz mümkün değil. Çünkü blog yazmaya ara vermeye karar verdim.

   Neredeyse her yazımın altına görüşlerinizi yorum atın, yorum atarsanız sevinirim diye yazdım yorum gelmeyeceğini bile bile. Hep bir etki yaratma çabasındaydım tepki gelmeyeceğini bile bile. Yazdıklarımı birisinin okuyup okumadığını dahi bilmiyordum ama buna rağmen yılmadım ve yazabildiğim kadar yazdım ve pes etmeden, yılmadan bu platformda paylaştım.

   Sınav dönemime girmiş bulunmaktayım ve hedeflerim için çalışmam gerek haliyle. Eskisi kadar kitap okuyamıyorum ve tahmin edersiniz ki eskisi kadar yazamıyorum da. Bunu siz görmüyorsunuz çünkü düzenli olarak paylaştığım bu yazılar stoklanmış yazılar. Oldukça uzun bir zamandır yazamıyorum hatta. Kitap okuyamadığımdan mıdır yoksa düz bir duvarla konuşuyormuş gibi hissettiğimden midir bilmem ama yazamıyorum sonuç olarak. Aklımın bir köşesinde sürekli bloğum var ve bu beni meşgul etmesi gerektiğinden daha fazla meşgul ediyor. Sanırım artık bloğuma ayıracak ne vaktim ne de kapasitem var.

   Kitap okumaya devam edeceğim. Hayatımın büyük bir bölümünü içeren kitap okumayı istesem de rafa kaldıramam. Ama maalesef severek yaptığım bu blog yazma işine bir süre ara vermek durumundayım. Belki belli bir kitlem olsaydı, sürekli yazılarımı takip eden bir kişi olsaydı yazmaya devam edebilirdim. Sanırım biraz da kırgınım. Serzenişte bulunmayacağım, hakkım değil çünkü.

   Ne zaman bu bloğumu kullanmaya devam ederim ya da eder miyim bilmiyorum. Ama aklımın bir köşesinde mutlaka olacak. Üniversiteye hazırlanma dönemim bittiğinde, elime sınav sonucumu aldığımda, hayatımla ilgili kesin ve önemli kararlar aldığımda blog yazmaya devam edip etmeme durumunu da kafamdaki mahkemede tekrar gündeme getireceğim. O zaman gelene kadar yeni yazı gelmeyecek ve buralara fazla uğramayacağım.

   Güzel vakit geçirdim burada. Umarım bu üniversiteye hazırlık dönemim hayırlısıyla güzel bir şekilde sonuçlanır ve ben de buralara tekrar dönebilirim. Git gide yazın olarak geliştiğimi hissettiğim bu platformu kolay kolay terk edebileceğimi zannetmiyorum.

   Çok değer verdiğim bir yazar olan Oğuz Atay’ın Korkuyu Beklerken kitabının son cümleleriyle sonlandırıyorum bu yazıyı. Kendine iyi bak sevgili okuyucu, bir sonraki yazımda görüşmek dileğiyle. Hoşça kal!

‘’Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?’’

Oğuz Atay, Korkuyu Beklerken

(Sayfa 196)